Među njegovim značajnijim projektima su Međunarodni sajam u Lagosu (Nigerija), Generalni urbanistički plan za sedam gradova države Kano (Nigerija), Državni sekretarijat u Kanou (koautorski rad sa Milicom Šterić) i stambeno-poslovni centar Al Kulafa u Bagdadu (Irak). Jedan od poslednjih projekata na kojem je bio angažovan, bila je rekonstrukcija Muzeja savremene umetnosti u Beogradu.
Učestvovao je na brojnim međunarodnim konkursima na kojima je pobeđivao ili ostvarivao zapažene plasmane od Varšavskih konfrontacija 1986. preko konkursa u arapskom svetu do nagrada i realizovanih objekata po Africi. Bio je učesnik velikog broja izložbi, među kojima i izložbe „Nedovršena modernizacija – arhitektura SFRJ 1945–1990.“, a takođe je imao i samostalnu izložbu „Tri tačke oslonca: Zoran Bojović“.
Dobitnik je brojnih priznanja, nagrada i odlikovanja. Odlikovan je Ordenom rada sa srebrnim vencem 1976. godine i Ordenom rada sa zlatnim vencem 1986. godine. Dobitnik je Specijalne nagrade Salona arhitekture Beograda za 1984. godinu, Jubilarne medalje grada Beograda za doprinos gradu na polju arhitekture 1985. godine i Godišnje nagrade "ULUPUDUS"-a 1985. godine. Na Drugom beogradskom trijenalu svetske arhitekture svrstan je među dvanaest istaknutih beogradskih arhitekata.
Bio je član Inženjerske komore Srbije i Inženjerske komore Crne Gore, redovni član Akademije inženjerskih nauka Srbije od 2007. godine (dopisni član Inženjerske akademije Jugoslavije od 2000. godine), član Saveza arhitekata Jugoslavije i Saveza arhitekata Srbije, član Društva arhitekata Beograda i član po pozivu Udruženja likovnih umetnika, primenjene umetnosti i dizajna Srbije.